زندگینامه رسول ترک

" رسول ترک"  

باز هم ماه محرم از راه رسيده بود و تمام محله هاي تهران همانند محله هاي همه شهرها و روستاهاي شيعه نشين جنب و جوشي خاص پيدا کرده بود . مرد و زن و کوچک و بزرگ و دارا و نادار علاوه بر اين اينکه خودشان لباسهاي مشکي بر تن کرده بودند در و ديوارهاي خانه ها و محله هايشان را نيز با پارچه هايي به رنگ لباسهايشان ، سياه پوش کرده بودند .
در آن سال در يکي از اين شبهاي دهه اول محرم مردي با ابهت و قوي هيکل به سوي يکي از هيئت هاي اطراف بازارتهران در حرکت بود . آن مرد نامش رسول بود و چون اهل تبريز بود تهرانيها به او رسول ترک    

ادامه مطلب

ادامه نوشته

رسول ترک عصر ما

  "سیدجوادذاکر"

حدود ?سال پيش بود که مستاجر ما مجلس روضه اي راه انداخته بود و بوي عطر خاصي در حياط پيچيده بود . در اين ميان هر چند يکبار صدايي با اشعاري ناب به گوش مي رسيد که معلوم بود از دلي سوخته و عاشق بر مي خيزد . بله اين صدا همان صداي زنده ياد سيد جواد ذاکر بود

 که با يک دنيا عشق به ارباب بي کفنش امام حسين بن علي خوانده مي شد يادم هست يکي از نغمه هايش اين بود: عجب رسميه رسم زمونه.....رقيه ميره رباب مي مونه يادش بخير . آرام آرام صداي سيد در دلها نفوذ کرد که بعضي از آنها دلهايي بودند که با دين و امامت و... صد پشت غريبه بودند . بله سيد - رسول ترک نبود ولي به برکت او از گوشه گوشه ايران هزاران رسول ترک سر برآوردند که هر کدام خطاب به مولاي سر جداي خود مترنم به اين بيت شدند که :همه عمر بر ندارم سر از اين خمار مستي .... هنوز من نبودم که تو در دلم نشستي - ولي همان طور که گفتم چاوشي اين قافله عاشق    جواني  بود بنام سيد جواد ذاکر 

                                                                                         ارسالي از يک دوست