عاشورا
سوگواری
اولين مراسم سوگواري را زينب در مسجد کوفه بر امام حسين برگزار کرد. قبل از آن در کنار اجساد شهدا در کربلا برگزارشد
سابقه سوگواري و برپايي عزاداري براي حسين بن علي به اولين روزهاي بعد از عاشورا، در محرم سال ۶۱ هجري مي‌رسد. از علي بن حسين چنين روايت شده‌است:
«پس از حادثه عاشورا، هيچ بانويي از بانوان بنيهاشم، سرمه نکشيد و خضاب ننمود و از خانه هيچ يک از بنيهاشم دودي که نشانه پختن غذا باشد، بلند نشد، تا آن‌که، ابن زياد به هلاکت رسيد. ما پس از فاجعه خونين عاشورا پيوسته اشک بر چشم داشتهايم»
بخش اندکي از قصيده? «سيف فرغاني» (قرن ششم و متعلق به سرزمين کنوني فرغانه در ازبکستان) در مصيبت حسين و ياران باوفاي او:
اي قوم، در اين عزا بگرييد برکشته? کربلا بگرييد
در ماتم او خمش مباشيد يا نوحه کنيد، يا بگرييد
اشک از پي چيست؟ تا بريزيد چشم از پي چيست؟ تا بگرييد
همچنين شعر معروف محتشم کاشاني (سده۱۰ قمري) در رثاي واقعه کربلا که اينگونه آغاز مي‌شود:
باز اين چه شورش است؟ که در خلق عالم است باز اين چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است؟
باز اين چه رستخيز عظيم است؟ کز زمين بي نفخ صور، خاسته تا عرش اعظم است
اين صبح تيره باز دميد از کجا؟ کزو کار جهان وخلق جهان جمله درهم است
گويا، طلوع مي‌کند از مغرب آفتاب کآشوب در تمامي ذرات عالم است
گر خوانمش قيامت دنيا، بعيد نيست اين رستخيز عام، که نامش محرم است
منبع:"ویکیپدیا"
مداح اهلبیت سیدجوادذاکر